Fragment 2

„ – Panie Luo, prawdę mówiąc namalowałam kiedyś coś takiego. Z daleka wyglądało to jak biały arkusz papieru, niemal zupełnie pusty, ale kiedy podeszło się bliżej, w lewym dolnym rogu widać było cienkie trzciny a w górnym prawym ślad znikającego ptaka. W środku dwie nieskończenie małe postaci ludzkie … To obraz, z którego jestem najbardziej dumna …”