Komentarze: 6
Kiedy zamykam oczy Hun przytula sie do Krwi i swiadomosc przenosi sie ze swiata czasu do rzeczywistosci bez czasu ... w ktorej JESTES ... od tysiacleci, w wiecznym teraz i przez eony ... uwielbiam ta rzeczywistosc ...
TAM moge Cie kochac i laczyc sie z Toba w nieskonczonym akcie tworzenia, trwajacym momencie polaczenia twórczej Idei/Nieba i przyjmujacej ja Materii/Ziemi ...
TU - wyrwane swiatu minuty i pelne nadziei oczekiwanie chociaz na pocalunek, chociaz na spotkanie ...
a jednak, powoli, drzac z leku i niepewnosci, w bolu ... mam wrazenie, ze widze FORME naciskajaca granice miedzy TAM i TU
widze wygiecie tej granicy, jeszcze tak delikatne jakby bylo zludzeniem ... ale nie jest ...
z usmiechem spiewam SLOWA i czekam ...
...