takie tam

... bije serce ... 

jeszcze szybciej

klawiaturę głaszczą ręce ... 

wyrwane z czasu, w przerwie między klatkami 

jak podprogowa reklama w kinie

chodź się pisze przez dź a nie ć - debilu 

i nic nie poradzę, że "c" w ct czytam "cała" ... 

miej dobry, ciepły weekend ... tak bardzo bym chciał ... być ... słuchać, mówić ... wymieniać się sobą, spleść, stopić, zjednoczyć, oddychać ...

Za 6 minut przyjdzie ... 

Bez formy, bez czasowników, słowa na szybko, "lubię Cię czytać ... "

Wiesz, mam wrazenie, że między nami pełno jest niewypowiedzianych słów i że bardziej w tej chwili ze sobą nie-rozmawiay niż rozmawiamy. Mówimy do siebi dźwięki, ale trudno nam (obojgu chyba) otworzyć się i rozmawiac ze sobą o rzeczach trudnych, o rzeczach, które nas dzielą, o głębokich naszych uczuciach, odczuciach, o tym co dzieje się w środku. 

" .. tak mnie nie podejdziesz" - na krótką chwilę miałem wrażenie dzisiaj, że oddajesz kontrolę, że zeslizgujesz się w prawdziwość, ale trwało to sekundę. [tak, ja wiem i dopuszczam, że nie umiesz, nie zakładam, że nie chcesz, ale wiesz, że jesteś mistrzynią formy]

" mogłabym zasypiać otulona ... " - to był piękny weekend, dałaś mi siłę i inspiracje do najlepszych wykładów w tym roku. Pozwoliłem sobie pomyśleć, wyobrazić sobie, poczuć ... 

... a teraz ma wrażenie jakbyśmy oboje stali nadzy, zawstydzeni patrząc na niedoskonałości swoich ciał i myśleli jak się powoli wycofać. 

nie róbmy tego Kochana, choć, przytul się, poczuj mnie i spróbujmy po tylu latach dla odmiany się otworzyć ... wiem, że to boli i będzie bolało ... ale pragnę CIEBIE - całej, prawdziwej, ludzkiej, nie-doskonałej, 

[...]

Wiesz, że nie rozumiem nic ze słów o kartach i ruletce, prawda ? 

Odpoczywaj i śpij dobrze 

 

Paweł spojrzał na telefon raz jeszcze. Treść wysłanej wiadomości z trudem przedzierała się do świadomości mężczyzny po tylu godzinach utrzymywania grupy w skupieniu i wrażeniu, że jednak rozumieją coś z wykładanego przez niego tematu. Grupa wyszła zachwycona, jak zwykle, on mniej, jak zwykle. Zmęczony umysł powoli i rozpaczliwie próbował przyjąć czytane słowa: 

"wiesz, kiedy Cię czytam, tęsknię za układaniem słów w opowieść" 

"No to, kurwa, great" - pomyślał Paweł - "czasowników się zachciało" 

Jazda metrem na dworzec centralny upłynęła mu w przyjemym stuporze. Znał ten stan, wiedział, że przez kilkadziesiąt minut jego mózg będzie powoli zamykał połączenia, czemu towarzyszyć będzie delikatne poczucie derealizacji. Otaczały go twarze ludzi jadących na sobotnie imprezy, lub wracających z pracy. Czuł, widział, wciąż jeszcze rejestrował, ale zamykał, zamykał, zamykał. Mówił coś do towarzyszącej mu kobiety, ale ona wiedziała już, że to słowa zupełnie pozbawione znaczenia i płytkie, mówione na rdzeniu tylko po to, by móc się rozłączyć. Jechali do fanshopu lokalnej drużyny po upominki dla dzieci. Czas zupełnie stracony, bo akurat jak tam byli dzieci były poza możliwością kontaktu - będzie musiał tą podróż powtórzyć jutro. 

"Chciałbyś coś zjeść ?" - zapytała 

Rozumiał treśc pytania, ale nie potrafił odpowiedzieć. Nie czuł apetytu na nic, choć racjonalnie wiedział, że jest w kulinarnym raju pełnym maleńkich restauracyjek oferujących dania praktycznie z każdego zakątku globu. Był taki czas kiedy to lubił. W zeszłym roku? Wczoraj? Dzisiaj w czasie lunchu - chyba tak, zupa i kaczka były przepyszne. Chyba. Teraz nie czuł smaku ani apetytu. Męczyło go też jej towarzystwo. Każde towarzystwo. Mysłał tylko o tym, żeby poczuć na przemian gorące i zimne strumienie wody sływające po głowie, karku, plecach. 

"Wybierz coś" - odpowiedział z uśmiechem, który, jak miał nadzieję, wyglądał na choć trochę nie wymuszony. 

Gyoza nie byly złe i podano je szybko, gorzkie, zimne piwo rozluźniało i pomagało skupić myśli. Wtedy nie wiedział jeszcze, że jest wieczór na wino. Szybki spacer i głębokie oddechy zdecydowanie pomogły w koncentracji. Szybko sie pożegnał i podszedł do drzwi. Sięgające tu wifi sprawiło, że telefon zaczął wyświetlać wiadomości z różnych komunikatorów. Paweł szybko się przebrał i padł na łóżko. Głowa płonęła ogniem. 

"niedobrze" - pomyślał - "Coraz trudniej jest utrzymać wznoszącą się energię na dole. Umrzesz, nie dbając o siebie, debilu" "No i ?" - odpowiedział sam sobie i jak zwykle uśmiechnął się przy tym. Poza jedną jeszcze rzeczą, właściwie był gotowy. Jak każdego dnia przed zamknięciem oczu. Ta perspektywa od miesięcy, a może już lat nie budziła lęku, a ostatnio nawet zbytniej ciekawości. 

Muzyka ... "więc to nie pieśń o otwieraniu i leczeniu ran, o ucieczce ze snów nad ranem, interesujące" ... "Jak to było?, a .. Cronica, dajmy im szansę " Po wysłuchaniu wersji z elektryczną gitarą i męskim głosem, westchnął ... Tak rzadko udawało się przetłumaczyć starożytny tekst na polski język, żeby nie brzmiał dziwnie. Czuł jak gorąco powoli odpuszcza, wiadomości czekały na odpowiedź, slajdy na zrobienie ... "No to jeszcze poczekają" pomyślał wrazając do głębokiego głosu Emmy Hardelin i jej pieśni o córce Trolli, a jego palce zatańczyły na klawiaturze "Jebane czasowniki - zabawmy się więc" - uśmiechnął się i...

"Paweł spojrzał na..."

Zasypiasz po 4, budzę się ok 5 ... pamiętam tamtą noc w W, kiedy ostatecznie chodziliśmy po parku. To bedzie nowe i niezwykle dla mnie spac, wiedzac ze czuwasz, pracujesz(?) gdzies obok.

Tak, zapach, dotyk, smak ... cieplo ciala ... pragne Cie

Dawno nie mialem tak nieprzygotowanych prezentacji - trzymaj kciuki, na sali bedzie 7 nowych osob :-)

Tesknie ... i chcialbym moc Cie uslyszec radosna ... choc oczywiscie najbardziej wole prawdziwa ... taka jaka jestes teraz (chyba to co napisalem wynika z tego, ze po prostu chcialbym, zebys byla radosna naprawde ... teraz ..)

Spij slodko k...